26
paź

Krótki film o miłości


Informacje o filmie

Reżyseria: Krzysztof Kieślowski
Kraj/rok: Polska 1988
Czas trwania: 83’
Miejsce: China Film Archive

Opis filmu

„Krótki film o miłości” to kinowa wersja szóstej części telewizyjnego cyklu „Dekalog”, bezprecedensowej wypowiedzi twórczej jednego artysty, opartej na 10 przykazaniach, podstawowym kodeksie etycznym, który uformował kulturę chrześcijaństwa i judaizmu. Kieślowski nie ogranicza się jednak do prostej interpretacji zasady „Nie cudzołóż”, ale opowiada o potrzebie miłości i pyta o jej granice. Portretuje historię wychowanego w domu dziecka chłopaka, który zakochuje się w starszej sąsiadce. Młodzieniec całymi dniami podgląda kobietę przez lornetkę, zafascynowany jej wypełnionym licznymi romansami życiem. Skontrastowanie niewinności uczucia Tomka i cynizmu świadomej swoich wdzięków Magdy, ukazuje szereg napięć między bohaterami. W oderwaniu od pozostałych części „Dekalogu” film, jak sugeruje jego tytuł, jest po prostu subtelną historią o miłości oraz samotności.

O reżyserze

Krzysztof Kieślowski to uznany na świecie polski reżyser i scenarzysta. Urodzony w 1941 roku artysta zaliczany jest do twórców tzw. kina moralnego niepokoju. W jego filmach fabularnych i dokumentalnych zawsze najważniejszy jest człowiek – jego problemy egzystencjalne i wybory etyczne, które pozwalają reżyserowi stawiać uniwersalne pytania na temat kondycji ludzkiej i roli człowieka w świecie. Bohaterowie filmów Kieślowskiego konfrontowani są często z otaczającą ich rzeczywistością i zmuszani do dania świadectwa swojego człowieczeństwa. Przenikliwość reżysera i bezkompromisowość, z jaką zderza bohaterów ze światem, sprawiają, że filmy zmarłego 20 lat temu artysty są nadal aktualne, zmuszają do refleksji i inspirują do ciekawych dyskusji.

Najważniejsze filmy:

  • 1977 „Z punktu widzenia nocnego portiera”
  • 1979 „Amator”
  • 1988 cykl dziesięciu filmów „Dekalog”
  • 1991 „Podwójne życie Weroniki”
  • 1993-1994 trylogia „Trzy kolory” – „Niebieski”, „Biały”, „Czerwony”

Opracowała Agnieszka Mysiak na podstawie www.culture.pl